Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

Τα χρόνια περνούν μαμά :)

- Θεά μου, θέλεις να παίξουμε κανένα επιτραπέζιο;
- Όι ρε μάμα, βαριέμαι...
- Να παίξουμε κάτι άλλο τότε, ότι θέλεις!
- Ε....
- Θέλεις να παίξουμε uno;;;;; ( Τούτη η ερώτηση συνοδευόταν με πολλή χαρά από μέρους μου, καθώς είναι το αγαπημένο μου παιγνίδι ...)
- Ε καλά ρε μάμα, άτε, αλλά μόνο τρία παιγνίδια εντάξει;

Στο σημείο τούτο, εψιλιάστηκα ότι μάλλον κάτι εν πάει καλά δαμέ. Κανονικά έννεν η θεά που έπρεπε να με εκλιπαρεί να παίξουμε και η πολυάσχολη μάμα να κάμνει τις συμφωνίες τούντου τύπου; Επροσπέρασα το και ξεκινήσαμε. Παρασυρόμενη από τον ενθουσιασμό μου και τη γρήγορη ροή του παιγνιδιού, τα τρία παιγνίδια εννοείται ότι πέρασαν σε χρόνο ντετε.
Η θεά σηκώνεται από το τραπέζι, ενώ εγώ ανακατώνω ξανά τα χαρτιά...
- Που πας αγάπη μου;
- Ε μάμα...ετελειώσαν τα 3 παιγνίδια...
- Ετελειώσαν;...Ααα...καλά....
- .....Εντάξει άτε, ακόμα ένα επειδή ελυπήθηκα σε έτσι που κάμνεις τωρά...έχεις ένα ύφος...

Ωπα, Ώπα, Ώπα...ρε παιθκιά! Κάτι παέι πολλά x σε τούτον το διάλογο έννεν; Είναι σημάδια πρόωρης εφηβείας τούτα; Πέτε μου το να πέσω σε κατάθλιψη. Το γεγονός ότι εψήλωσεν 5 πόντους σε ένα καλοκαίρι και έκλεισε τα 8, σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής; Ετέλειωσεν η περίοδος που επαίζαμεν αμέριμνα κούκλες; Πάντως το πρωι μου είχε ζητήσει να της βρω στο you tube ένα τραγούδι του Stan...Να πάρει, εμεγάλωσεν απότομα...

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Α πον ακούει...ταιρκάζει τα!

Πόσες φορές σας έτυχε να ακούτε ένα τραγούδι για πολύ καιρό ( ίσως και χρόνια ) και μια μέρα ξαφνικά να συνειδητοποιείτε ότι άλλα λέει ο στίχος και άλλα ακούν τα αυτάκια σας; Εμένα, πολλές. Σας παραθέτω τα τοπ 3 :)

Τραγούδι νούμερο ένα : Θα σου φύγω, στο γιαπί...

Μάλιστα. Για χρόνια είχα στο μυαλό μου κάποιον κύριο μάλλον σικιρτισμένο με την καλή του, να τα παρατά όλα και να πηγαίνει...στο γιαπί κυρίες και κύριοι. Τώρα, γιατί πήγαινε στο γιαπί και όχι στον καφενέ ας πούμε, σε ένα κλαμπ ρε αδερφέ μου, δεν ξέρω. Έτσι την είχα δει...( ακούσει στην προκειμένη). Χρόνια αργότερα ανακάλυψα ότι ο άνθρωπος απλά της υπενθύμιζε πως της το λεγε ότι κάποια μέρα θα έφευγε. Ο στίχος ήταν πλέον ξεκάθαρος! Θα σου φύγω, στο 'χα πει!

Τραγούδι νούμερο δυο : Πάει πάλι πέντε, πάλι πέντε...

Εδώ είχα την εύλογη απορία, γιατί να επαναλαμβάνεται ο στίχος δισάκις. Τελικά ο Μαζω μια χαρά το έλεγε, πάει πάλι πέντε, παρά πέντε κοπελιά! Όχι πάλι πέντε, πάλι πέντε! Πάρε ακόμα πέντε μη σου τα χρωστάω. Πάμε παρακάτω...

Τραγούδι νούμερο τρία: Σε δυο λεπτά, τελειώνω...

Εδώ να δείς φίλε μου απορίες που είχα η γυναίκα. Μα είναι τώρα πράμματα αυτά να τραγουδά ο Τριαντάφυλλος, μωρό παιδί; Και τι μας νοιάζει αν τελειώνει σε δυο λεπτά; Άσε που άμα τελειώνεις σε δυο λεπτά, ε δεν το κάνεις και τραγούδι ρε φίλε μου! Εκτός αν δεν τελειώνεις αυτό που φαντάστηκα, αλλά κάτι άλλο...ας πούμε σε δυο λεπτά την τελειώνω τη σχέση άμα μου τη βαρέσει, ή σε δυο λεπτά τελειώνω μια δουλίτσα ρε μωρό και πάμε όπου γουστάρεις...αλλά δεν κόλαγε ο επόμενος στίχος... "χάνω τον κόσμο όλο, σου παραδόθηκα"! Έ συγγνώμη δηλαδής! Μόνο ένα πράγμα ξέρω εγώ με το οποίο όταν τελειώνεις, παράλληλα χάνεις τον κόσμο και παραδίνεσαι! Έχω άδικο; Ήμουνα για πολλά χρόνια  σίγουρη για την ερμηνεία που είχα δώσει στον συγκεκριμένο στίχο, μέχρι που ανακάλυψα ότι έλεγε απλά..."σε δυο λεπτά και μόνο". Μα τι μπανάλ... 
Πρέπει να είμαι πολύ μπροστά απ΄την εποχή μου τελικά!

Πεθαίνω να ακούσω ( να διαβάσω στην προκειμένη, μα όλα ανάποδα τα λέω πια;) έστω ένα δικό σας τραγούδι που το προσαρμόσατε όπως γούσταραν τα αυτάκια σας!

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

μετακόμιση τώρα...

μη μιλάς και άκου...
 
έχω κάτι ωραίο να σου πω, κάτι που μ' έχει βοηθήσει...
 
πριν η μαυρίλα με κλείσει...
 
βρήκα αυτό που ήθελα πάντα...
 
ο πρώην κύκλος να κλείσει...
 
μετακόμιση τώρα
 
μες στην άγρια μπόρα
 
μια λιακάδα σου αξίζει
 
πάρε θάρρος και φόρα...
 
ναι σου λέω προχώρα
 
διάλεξε με ποιούς θα΄σαι...
 
την πιο δύσκολη ώρα...
 
άκου..πρέπει σου λέω να πιστέψεις
 
μα θέλει πείσμα να αντέξεις...
 
να πεταχτείς απ΄τον πάτο
 
να πας παρακάτω...
 
μονάχα εύκολο δεν είναι όλο αυτό,
 
μα πίστεψε με δεν υπάρχει άλλος δρόμος...
 
πώς να μπει στη θέση του ο τρόμος;
 
πες μου τι άλλο υπάρχει πιο πολύ από αυτό,
 
πιο πολύ απ΄το τώρα...
 
μετακόμιση τώρα
 
στης καρδιάς σου τη χώρα
 
μια λιακάδα σου αξίζει
 
 η καρδιά το ξέρει
 
 η ψυχή το θέλει
 
 η καρδιά συμφωνεί...
 

Μη συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο από αυτό που σου αξίζει.
Η "λιακάδα" που σου αξίζει είναι πάντα εκείνο που σε κάνει ευτυχισμένο...
 

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Η κάρτα άργησε ...6 χρόνια!

Και αναφέρομαι στην κάρτα του προγράμματος "ΙΚΕΑ Family" που ξεφύτρωσε τον τελευταίο μήνα. Τώρα, μέσα στην κρίση, θυμήθηκες να κάνεις κάρτα βαθμών για δώρα; Που ήσουν καλό μου ΙΚΕΑ τόσα χρόνια που κάναμε αγορές αβέρτα; Γιατί το να παίρνεις βαθμούς προυποθέτει ότι κάνεις και αγορές.  Και το τι αγορές έχω κάνει εγώ ( και ή υπόλοιπη Κύπρος φαντάζομαι ) δε λέγεται. Ανακαινίσεις ξενοδοχείων και άλλων τουριστικών καταλυμμάτων; ΙΚΕΑ. Διαμέρισμα για την κόρη / γιο φοιτήτρια / φοιτητή; ΙΚΕΑ. Αλλαγή επίπλων σε κουζίνα/υπνοδωμάτιο/σαλόνι; ΙΚΕΑ. Και μια κάρτα βαθμών δεν είχαν.  Τώρα τι να την κάνουμε μάτια μου την κάρτα; Για αυτό σου λέω. Άργησες. 

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Λισαβώνα, η πόλη της ανοχής.


Δεν ξέρω γιατί τη λένε έτσι. Αλλά μου άρεσε. Πολύ. Θεωρώ ότι η Λισαβώνα είναι από τις Πρωτεύουσες που δεν επισκέπτεται εύκολα κάποιος. Λόγω απόστασης; Λόγω κόστους εισιτηρίων; Ίσως δεν είναι πολύ γνωστά τα μνημεία και τα αξιοθέατα της; Πάντως εγώ τη λάτρεψα, κλέβω ιδέα από invictus ( :p ) και τη μοιράζομαι μαζί σας.
Η Λισαβώνα χτυπήθηκε το 1755 από έναν ισχυρό σεισμό που ισοπέδωσε την πόλη. Ο μαρκήσιος ντε Πομπάλ ανέλαβε την ανοικοδόμηση της ( για αυτό και το άγαλμα του δεσπόζει στο κέντρο της Λισαβώνας, όπου βρίσκεται και η μεγαλύτερη στάση μετρό με το αντίστοιχο όνομα ). Η πόλη χωρίζεται σε περιοχές, κάτι που καθιστά την περιήγηση της αρκετά εύκολη.
 
Περιοχή Α: Μπάιξα. Η πολυσύχναστη περιοχή.
Μνημείο Παλινόρθωσης στην Πράσα ντος Ρεστοραντες...
Καμία σχέση με πλατεία εστιατορείων όπως νόμιζα η αδαής και αδιάβαστη! 

 
Ρούα Αγκούστα, πολυσύχναστη, πλακόστρωτη οδός,
με πολλά καφέ και καταστήματα.

Πλατεία Ρόσιου

Εντάξει, δεν το λες και μνημείο το hard rock, 
αλλά αξιοθέατο είναι σίγουρα!
 
Χαριτωμένα καταστηματάκια με σουβενίρ




 Άνθρωπος - άγαλμα

Άνθρωπος - άγαλμα
Περιοχή Β : Αλφάμα. Η κακόφημη συνοικία.

Σε αυτή την περιοχή, καλό είναι να πας μια φορά και αυτό μέρα, να δεις τι είναι να δεις και να την κάνεις. Θεωρείται αρκετά κακόφημη περιοχή, είναι διάκριτη η φτώχια, η διακίνηση ναρκωτικών, το αλκοόλ και η εγκληματικότητα. Την μέρα που την ανεβαίναμε ( με το τραμ ) σχεδόν να γίνουμε μάρτυρες ξυλοδαρμού με ρόπαλο ανάμεσα σε δυο μεθυσμένους.


Καθεδρικός Σε


Η θέα από το κάστρο του Αγίου Γεωργίου όπως τη
συνέλαβε ο φακός του φωτογράφου ( ναι, ναι εγώ )
Περιοχή 3 : Μπάιρου Άλτου. Από τις πιο γραφικές περιοχές της Λισαβώνας.


Εντάξει, απλά ήθελα να αποθανατίσω την ελληνική
λέξη αλήθεια... :)



Τυπική παραδοσιακή εξωτερική επένδυση σπιτιών
με ειδικά πλακίδια, τα ajuleju.

Και εδώ πορείες διαμαρτυρίας για τις περικοπές...α ρε Τρόικα
Περιοχή 4 : Μπελέμ.Στις εκβολές του ποταμού Τάγου.

Τόρε ντε Μπελέμ, ο πύργος.


Από τα πιό μεγαλοπρεπή μνημεία, το μνημείο των ανακαλύψεων.
Δεξιά και αριστερά, αναπαρίστανται μορφές που συνέβαλαν
σημαντικά στην εξέλιξη και ανάπτυξη της Χρυσής Εποχής


Ο χάρτης της γης όπως πίστευαν ότι ήταν οι θαλασσοπόροι.
Μπορούμε όλοι να διακρίνουμε την Κύπρο; Όχι; Ναι; Ωραία :)

Το μοναστήρι των Ιερωνυμιτών
,
Ε αυτά ειναι τα βασικά, δε φαντάζομαι να περιμένατε και τις 523 φωτογραφίες που έβγαλα;;;
Η περιήγηση στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, τελειώνει εδώ. Σας ευχαριστούμε που πετάξατε μαζί μας. Θα επανέλθουμε για να σας ταξιδέψω και στα περίχωρα ( μα τι νομίζατε;)την πανέμορφη Σίντρα και το γραφικό Τουμάρ.


Και όμως είμαι ακόμα εδώ :)

Όχι, η αλήθεια να λέγεται! Σας πεθύμησα. Μετά από ένα χρόνο και κάτι που έχω να ασχοληθώ με την μπλογκόσφαιρα και τα νέα του μπλογκοσύμπαντος, μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι μου λείψατε. Έκανα μια έντονη αναδρομική ανασκόπηση των νέων σας, μπας και αναπληρώσω το χαμένο χρόνο. Γάμοι, χωρισμοί, επαναπατρισμοί, ταξίδια, και άλλοι χωρισμοί, επικείμενοι γάμοι, έρωτες που γεννιούνται, έρωτες που πέθαναν και φτού και απ΄την αρχή. Ο δικός μου τελευταίος ενάμιση χρόνος περιλάμβανε γρήγορα και περιληπτικά την είσοδο και εγκατάσταση νέου προσώπου στη ζωή μου, μια μετακόμιση με το πρόσωπο και τη θεά μου σε νέο σπίτι, μετάθεση σε νέο σχολείο και την απόκτηση ενός μεταπτυχιακού. Τελικά οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες στη ζωή μας, μικρές ή μεγάλες. Φτάνει να είμαστε πάντα καλά με τις επιλογές μας. Σημασία έχει ότι είμαστε ακόμα εδώ...