Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Get a life!!

Μέρες τώρα όλο και κάτι έπιανε το αυτί μου για τον "γάμο της χρονιάς". Λίγο από το ράδιο αρβύλα, λίγο από τις ειδήσεις, κάτι απο τα μπλογκς, κάτι από το φατσοβιβλίο...ε το κατάλαβα σε κάποια φάση πως ο Γουίλιαμ και η Κέιτ παντρεύονται. Τόση θα είναι η τούρτα, τόσα εκατομμύρια θα κοστίσει ο γάμος, τι θα βάλει η Κέιτ, πως θα κάνει το μαλλί ο Γουίλιαμ...
Σήμερα το πρωί ενημερώθηκα μάλιστα πως για όσους θα βρίσκονταν στη δουλειά και δεν θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν τον γάμο από την τηλεόραση ( say what? ) θα είχαν τη δυνατότητα παρακολούθησης από το ιντερνετ. Όλες αυτές τις μέρες σκεφτόμουνα...μα είναι δυνατόν να υπάρχει κόσμος που θα κάτσει να δει τον γάμο; Εννοώ να τον παρακολουθήσει με ευλάβεια και να νιώσει δέος; Σαν να ήταν καλεσμένος και δεν μπόρεσε να παρευρεθεί; Αποφάσισα λοιπόν πως τηλεόραση για μένα σήμερα γιοκ. Απλά αρνούμαι να ασχοληθώ έστω και στο ελάχιστο με τέτοιου είδους βλασφημίες. Γιατί πέρι τέτοιων πρόκειται, όταν στον πλανήτη πεθαίνει κόσμος από την πείνα και εσύ ωραίε μου πρίγκηπα πετάς 24 εκατομμύρια για θαυμάσουμε τα μεγαλεία σου! Και ως είθισται, όταν θέλεις πολύ να ΜΗΝ συμβεί κάτι, ο Πάουλο, ο Μέρφι και όλο το σύμπαν συνομωτούν..εναντίον σου!
Κατά το μεσημεράκι, παίρνω την κολλητή αεροδρόμιο. Δίνει αποσκευές, παίρνει εισιτίριο και πάμε να φάμε κάτι. Καθόμαστε σε ένα ωραιότατο τραπεζάκι δίπλα στο παράθυρο, κοιτάω τα αεροπλάνα, σκέφτομαι το καλοκαίρι..γυρνάω μπροστά μου  τί να δω; Εφτά ή οκτώ τηλεοράσεις, φάτσα κάρτα, στα μούτρα μου τελείως όμως να δείχνουν τι; Ε; Τι λέτε εσείς;;
Πανικοβλήθηκα. Λέω δεν μπορεί! Θα έχει και αλλού τραπέζι. Κοιτάω δεξιά, τηλεοράσεις, κοιτάω πίσω μου, πάλι τηλεοράσεις. Α ρε Μέρφυ την τύχη μου μέσα. Α ρε Κοέλιο και συ με τις @@ σου!
Δεν μου έφτανε το σοκ, είχα και την θεά από δίπλα..

"Γιατί κρατάνε σημαίες μαμά;"
Γιατί είναι ηλίθιοι μωρό μου..σκέφτηκα.
"Γιατί χαίρονται που παντρεύεται ο πρίγκηπας τους" απάντησα.

"Γιατί χειροκροτούν τώρα;"
Γιατί είναι ηλίθιοι μωρό μου.. ξανασκέφτηκα
"Γιατί περιμένουν να δουν τον πρίγκηπα" απάντησα.

"Γιατί πήγε τόσος κόσμος στον γάμο;"
Γιατί δεν είχαν τίποτα καλύτερο να κάνουν..σκέφτηκα.
"Γιατί δεν είχαν τίποτα καλύτερο να κάνουν.." απάντησα.

Άντε βρε...να μας ζήσουν!

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Πλύση εγκεφάλου λέμε!

Η μουσική είναι σημαντικό μέρος της ζωής μου. Με χαλαρώνει και με ταξιδεύει. Ακούω στο σπίτι, ακούω στο αμάξι. Ακούω όταν διαβάζω, όταν παίζω με τη θεά ακόμα και όταν κάνω δουλειές. Το πνεύμα και η ψυχή μου δεν είναι εκεί. Μόνο το σώμα εργάζεται. Πλένω πιάτα και τραγουδάω. Σφουγγαρίζω και χορεύω. Στις διαφημίσεις απλά δεν ακούω. Η αίσθηση της ακοής επιστρέφει μόνο όταν ξεκινήσει και πάλι ένα τραγούδι. Σήμερα, δεν ξέρω πως έγινε..μπλόκαρε το σύστημα απενεργοποίησης της ακοής μου και άκουσα τρεις διαφημίσεις. Είμαι σίγουρη πως πρέπει να ακολούθησαν και άλλες. Δεν ξέρω, γιατί απλά έκλεισα το ραδιόφωνο και ήρθα να γράψω τις σκέψεις μου..

Διαφήμιση νούμερο ένα : "Τα χρειάζεσαι όλα" ! Μην το συζητάς και τρέξε να αγοράσεις...

Κοτόπουλο τρέχα γύρευε..ένα συν ένα. Είσαι χορτοφάγος; Δεν έχει καμμία σημασία! Το χρειάζεσαι!

Πάνες κατουρλίνο ένα συν ένα. Δεν έχεις παιδί; Έχεις αλλά είναι φαντάρος; Έλα μωρέ,λεπτομέρειες. Πάρε εκεί δυο κουτιά να σου βρίσκονται!

Φράουλες Δημητρού, ένα συν ένα. Τι; Έχεις αλλεργία στις φράουλες; Εκεί θα κολλήσουμε τώρα; Αφού τις χρειάζεσαι.

Σεντόνια εμπριμέ της μονής ( της κλίνης αγάπη μου, όχι του μοναστηριού ), ένα συν ένα. Δεν σ' αρέσει το εμπριμέ; Ωχ βρε αφερφέ. Αγόρασε τα εσυ και τα κάνεις δώρο μετά στο γάμο της κόρης της θείας σου. Βλέπεις; Τα χρειάζεσαι.

Ομπρέλα κήπου ένα συν ένα. Δεν έχεις κήπο; Δεν έχεις τώρα. Μόλις τελειώσει το σπιτάκι που θα χτίσεις σε μια πενταετία, θα έχεις και κήπο. Επομένως τις χρειάζεσαι!

Μαγιώ ένα συν ένα. Ούτε κολύμπι δεν ξέρεις; Ναι αλλά όταν και αν μάθεις θα τα χρειάζεσαι!

Τροφή σκύλου γαβ γαβ, ένα συν ένα. Τι; Δεν έχεις σκύλο; Να πάρεις! Θα σου προσέχει το σπίτι και θα σου φέρνει τις παντόφλες. Πάρε και τις τροφές από τώρα, άκου που σου λέω, τις χρειάζεσαι!

Διαφήμιση νούμερο 2 : "Αυτός ο χώρος μου ταιριάζει...έχει στυλ, είναι τρέντυ, μου ανεβάζει το image.."

Επιτέλους ένας  χώρος όπου θα μπορέσω να επιδείξω τη νέα μου συλλογή Fendi..παπούτσια, τσάντα, πορτοφόλι, παντελόνι..με αυτό το στυλ σίγουρα θα με προσέξει η Μαίρη και η παρέα της. Το όνειρο μου θα γίνει επιτέλους πραγματικότητα! Θα γνωρίσω όλη την αφρόκρεμα της πόλης, θα με προσκαλούν στα πιο τρέντυ και κοσμικά εβεντς, θα μαθαίνω πρώτη όλα τα κουτσομπολιά και θα βλέπω τις φωτογραφίες μου στα περιοδικά.Θα αποκτήσει νόημα η ύπαρξη μου.Θα αποκτήσω image. Ναι!

Διαφήμιση νούμερο 3 : " Μπορεί να μην ξέρω ποιον θα παντρευτώ, αλλά σίγουρα ξέρω από που θα πάρω τα λουλούδια για τη διακόσμηση".

Ναι βρε. Γιατί ο γάμος με αυτά τα λουλούδια, είναι όνειρο ζωής, δεν το συζητώ δηλαδή. Γιατί τα συγκεκριμένα λουλούδια, μυρίζουν διαφορετικά από άλλα που είναι και πιο φτηνά. Και οι συνθέσεις...φοβερές. Τι σημασία έχει που μέχρι την επόμενη μέρα δε θα τις θυμάται κανένας; Σημασία έχει ότι εκείνη τη μέρα θα συζητηθούν. Δεν πειράζει που μετά το γάμο όλα τα λουλούδια θα καταλήξουν στον σκουπιδοτενεκέ. Φτάνει να τα δει κόσμος και να καταλάβει φυσικά πόσα λεφτά ξόδεψα για την ομορφότερη μέρα της ζωής μου. Ζω για να παντρευτώ με αυτά τα λουλούδια!

Ποιο είναι το τραγικό συμπέρασμα;

Οτι είμαστε ένας λαός κομπλεξικός και μίζερος αγάπη μου. Δημιουργούμε ανάγκες που δεν έχουμε. Είμαστε δυστυχισμένοι μέχρι να τις ικανοποιήσουμε. Και μόλις γίνει αυτό δημιουργούμε νέες, έτσι για να μην μας λείψει η δυστυχία. Δεν ζούμε με αυτά που έχουμε. Ζούμε για αυτά που θα αποκτήσουμε. Βρισκόμαστε σε μια συνεχή αναμονή του καλύτερου που έρχεται ( ; ) χωρίς να εκτιμούμε αυτά που πραγματικά έχουμε. Και η αναμονή αυτή μας κάνει δέσμιους του ίδιου μας του εαυτού.