Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Ρομαντικές κωμωδίες..

    Τον τελευταίο καιρό έχω πάθει ένα είδος ψύχωσης με τα έργα που εμπίπτουν στην κατηγορία ρομαντικές κωμωδίες. Το κορίτσι του καλύτερου μου φίλου, Μακρυά και αγαπημένοι, Γράμματα στην Ιουλιέτα, Μισώ την μέρα του Αγίου Βαλεντίνου και πολλά άλλα. Κάποια σε ντι - βι - ντι, κάποια στην τηλεόραση και άλλα στο σινεμά. Και κάθε.. μα ΚΑΘΕ φορά που τελειώνει ένα τέτοιο έργο λέω..καλά..ας με θυμήσει κάποιος να μην ξαναδώ ρομαντική κωμωδία. Και ωσάν να έχω την μνήμη ενός χρυσόψαρου, με την πρώτη ευκαιρία που θα πέσει στην αντίληψη μου ένα έργο παρόμοιου περιεχομένου με εντελώς προβλέψιμο και ζήσαν αυτοί καλά και μεις χέσε μέσα έντινγκ, τρέχω να το δω παλι! Έλεος αγάπη μου! Τι μαζοχισμός είναι αυτός;
     Ο πρωταγωνιστής τρέχει στο αεροδρόμιο να προλάβει την αγαπημένη του που αποφάσισε να αλλάξει πολιτεία ή χώρα για να τον ξεπεράσει.. ( άμα άλλαζα εγώ χώρα κάθε φορά που χώριζα, θα είχα γυρίσει ίσα με τον μισό κόσμο )...Τρέχει λοιπόν σαν τρελός, περνάει όλα τα φανάρια με κόκκινο ( εδώ να σημειώσουμε ότι ΠΟΤΕ δεν τον σταματά η αστυνομία, ενώ εμένα προχθές πάλι με έγραψε ), φτάνει στο αεροδρόμιο, αφήνει το αμάξι με τα κλειδιά πάνω και όπου να ναι ( και εννοείται ότι ούτε γερανός θα του το πάρει, ούτε κανείς θα του το κλέψει ), ορμά σαν σίφουνας και εντοπίζει αμέσως την κοπέλα του ( φοβερή όραση ο πρωταγωνιστής, δεν το συζητώ ), η οποία μόλις έχει περάσει στην έξοδο αναχώρησης..( πρωτότυπο ;;; ). Τρέχει ανάμεσα σε άμοιρους και αμέριμνους ταξιδιώτες, ρίχνοντας κάτω αποσκευές και ότι άλλο προλάβει ( και κανένας μα κανένας δεν τον βρίζει ποτέ ), φτάνει στην έξοδο και ωιμέ....το αεροπλάνο ετοιμάζεται για απογείωση! Κανείς όμως δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο σ αυτόν τον έρωτα ( κυρίως επειδή είναι τηλεοπτικός ). Και αφού ο πρωταγωνιστής διανύσει τουλάχιστον ένα ακόμα χιλιόμετρο, βρίσκεται στο διάδρομο απογείωσης..εξαντλημένος αλλά αποφασισμένος! Κουνάει χέρια πόδια, χτυπιέται σαν ποντίκι που πιάστηκε στην φάκα ( δεν ξέρω αν έχετε δεί..αν όχι φανταστείτε το ) και φωνάζει. Στον πύργο ελέγχου επικρατεί πανικός, ο πιλότος πρέπει να έχει φρικάρει και η αστυνομία τρέχει να τον μαζέψει ( τον πρωταγωνιστή, όχι τον πιλότο ). Και τότε..ανοίγει η πόρτα του αεροπλάνου και βγαίνει η λεγάμενη. Της βάζουν και σκάλα για να κατέβει ( ε πως, να μην τα πούνε λίγο τα παιδιά; Τόσο κόπο έκανε ο άνθρωπος ). Τον ρωτάει σαστισμένη τι γυρεύεις εδώ; ( βαρέθηκε σπίτι και είπε να κάνει μια βόλτα στο διάδρομο απογείωσης μωρή και συ ). Σε αυτό το σημείο, εσύ αφήνεις το οικογενειακό παγωτό και φέρνεις κοντά σου το κουτί με τα χαρτομάντηλα, γιατί έφτασε η στιγμή της κορύφωσης του δράματος. Ο πρωταγωνιστής θα πει τις κλασσικές, χιλιοειπωμένες ατάκες του τύπου δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα, σ αγάπησα από την πρώτη στιγμή που σε είδα ( καλά και τώρα της το λές; ), λατρεύω τα πάντα σε σένα, φιλώ το χώμα που πατάς και τα ρούχα μου μυρίζουν ακόμα το άρωμα σου..Εννοείται ότι ταυτόχρονα σκουπίζει τα δάκρυα από το πρόσωπο της ( τα δικά σου να τα σκουπίσεις μόνος σου, για αυτό σου είπα να φέρεις κοντά τα χαρτομάντηλα ), η λεγάμενη του απαντά αι λαβ γιου ττου ( βασάνισε τον και συ λίγο..αμέσως γιου λαβ χιμ ττου μη χέσω ) και φιλιούνται κάπου στη μέση της σκάλας, ενώ πλήρωμα, επιβάτες και αστυνομία χειροκροτούν συγκινημένοι την ευτυχή κατάληξη ( στα τέτοια τους για την καθυστέρηση, την ταλαιπωρία και το γενικότερο κομφούζιο που προκάλεσε το ζεύγος ).
Και θέτω το φλέγον ερώτημα που αποτέλεσε και την αφορμή για τη συγγραφή αυτού του κειμένου! Εγώ πότε θα γίνω μάνα;;  Σημειώσατε λάθος, αυτό είναι το ερώτημα της γουρουνέλας ( δηλώνω φαν γουρουνέλας και γουρουνοσκέψεων, είμαι μαζί σου ).
Το δικό μου ερώτημα είναι ..γιατί κάθομαι και βλέπω αυτές τις αμερικανιές, όταν ξέρω ότι αυτά δεν συμβαίνουν στην πραγματικότητα;; Και αν ξέρει ή έχει τυχει κάτι παρόμοιο σε κάποιον από σας, παρακαλώ πολύ να μου το αναφέρετε. Υπάρχουν τέτοιοι έρωτες στα αλήθεια; Γιατί εμενα δεν μου έχει τύχει.
Και εντάξει, δεν περιμένω να σταματήσει και το αεροπλάνο..αλλά ας τρέξει τουλάχιστον μέχρι το αεροδρόμιο...
Λοιπόν, πάω να πάρω το παγωτό και τα χαρτομάντηλα. Ξεκινάει ρομαντική κωμωδία!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου