Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Κατά μάνα...κατά κόρη!

Όταν ήμουνα γύρω στα πέντε, αποφάσισα να φύγω από το σπίτι γιατί τα είχα πάρει με τη μαμά. Ούτε θυμάμαι καλά καλά το λόγο, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα ήταν πολύ σοβαρός…ή θα με ανάγκασε να φάω τα φασόλια που είχαμε ( αντί να μου μαγειρέψει άλλο φαγητό! ) ή δεν θα με άφησε να φάω σοκολάτα ( προφανώς επειδή δε θα είχα φάει τελικά εκείνη τη φασολάδα ). Πάντως ότι και να ήταν ..ήταν αρκετό για να κάνω την επανάσταση μου! Πήρα λοιπόν και γω μια τσάντα και άρχισα να βάζω ότι θεωρούσα πιο απαραίτητο και σημαντικό για την επιβίωση μου! Το μόνο που θυμάμαι σήμερα…είναι ένα κουτί τσίχλες (τη  μάρκα δεν μπορώ να θυμηθώ και θα σκάσω τώρα, πολύ χαρακτηριστική της εποχής εκείνης ). Φυσικά το σχέδιο δεν αποπερατώθηκε ποτέ καθώς ένα μικρό γειτονόπουλο ( καρφάκι πρώτης τάξης ! ) τα ξέρασε όλα στη μάνα μου!
Μεγαλώνοντας άκουσα πολλές ιστορίες φίλων που τόλμησαν το ίδιο εγχείρημα με μένα σε παρόμοια ηλικία.  
Ε λοιπόν φαίνεται ότι η τάση  « φεύγω απ΄ το σπίτι ΤΩΡΑ» οφείλεται σε γονίδιο το οποίο εκδηλώνεται στην κρίσιμη ηλικία των 5. Η πεντάχρονη θεά μου…ετοίμασε τη βαλίτσα της! Προηγήθηκε μια έντονη διαφωνία  με θέμα τον αριθμό των πολύχρωμων ( πλην ανθυγειινών ) ζαχαρωτών που ήθελε να καταναλώσει και όταν η συζήτηση έφτασε στο αποκορύφωμα της και είπα το τελικό  ΟΧΙ…η απάντηση της θεάς μου ήρθε στο κεφάλι σαν κεραυνός εν αιθρία.. «εντάξει τότε…θα φύγω από το σπίτι!!» 
( Τουλάχιστον με ενημέρωσε, εγώ θα έφευγα απλά ).
Ακολούθησαν στιγμές σιωπής…αμηχανία….. η μικρή να με κοιτάζει με θριαμβευτικό ύφος του στυλ "Χα! Κέρδισα, σιγά μην με αφήσεις να φύγω.."
Εγώ από την άλλη δεν ήθελα να περάσει το δικό της! Αυτό μας έλειπε τώρα, να μας εκβιάζει το πεντάχρονο για ένα ζαχαρωτό!!
Και ξαναλέω " δεν θα φας άλλο ζαχαρωτό!"
Αντί απάντησης, η θεά γύρισε από την άλλη και άρχισε να κατευθύνεται στο δωμάτιο της. Για τα επόμενα πέντε λεπτά, άκουγα ντουλάπια να ανοίγουν, συρτάρια να κλείνουν, έπιπλα να μετακινούνται ( λες να ξεστήνει και το κρεβάτι ;;;;) Περιμένω υπομονετικά και επιτέλους κατεβαίνει με μια μαύρη ταξιδιωτική τσάντα ανά χειρός, η οποία  έχει κυριολεκτικά ξεχειλίσει απο αρκουδάκια και βιβλία. Αρπάζει και τον κουμπαρά της ( νωρίς κατάλαβε την αξία του χρήματος, εγώ το χαμένο μόνο τσίχλες σκέφτηκα να πάρω ) και μου ανακοινώνει " είμαι έτοιμη".
( Στο τσακ ήμουνα να της πω, εντάξει μωρό μου, φάε ακόμα ένα ζαχαρωτό να τελειώνουμε ) " Τι άλλο έβαλες στην τσάντα αγάπη μου;" τη ρωτάω. Και μου δείχνει μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου ( μεγάλη η Χάρη του ) και ....το μαγιό της!  :) :) ..........μεγάλη οργάνωση το παιδί μου, μέχρι και για το καλοκαίρι προνόησε!

..για του λόγου το αληθές!!
Όπως αντιλαμβάνεστε δεν έφυγε απο τό σπίτι τελικά. Θα την προβλημάτισε η ( φαινομενικά πάντα )απαθής μου στάση..ή ίσως θα κατάλαβε ότι ...μπά..ποιον δουλεύω; Θα θυμήθηκε ότι αύριο έχουμε επισκέψεις ..χαζή είναι να χάσει τα δώρα και το χαι χουι; Δεν μου το είπε φυσικά, αλλά για αυτό μετάνιωσε είμαι σίγουρη. Είπαμε ..κατά μάνα..κατά κόρη !!!!

13 σχόλια:

  1. είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. όταν σε εκβιάζουν να μην ενδίδεις, να το παίζεις χαλαρός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντως Μάνα αυτό το παιγνιδάκι του εκβιασμού είναι νέο φρούτο, πάει καμμιά εβδομάδα τώρα που το ανακάλυψε. Για πες που έχεις και περισσότερη πείρα. Να ανησυχήσω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. οι δικές μου είναι πιο μικρές και ακόμη δεν έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο εκβιασμού.

    αλλά τα μωρά μας αντιγράφουν. συνέχεια τους λέμε κάνε το ένα γιατί δεν θα πάμε στους φίλους σου, φάε το φαί σου γιατί δεν θα φας σοκολάτα, κάτσε φρόνιμος να μην μπεις τιμωρία. εύκολα μαθαίνουν να εκβιάζουν γιατί εμείς τους το διδάσκουμε.

    επίσης έχουν φοβερή αντίληψη να βρίσκουν στο δευτερόλεπτο τι μας ενοχλεί, τι μας πειράζει, τι μας εκνευρίζει. έτσι όταν το βρουν αρχίζουν να εκβιάζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαχαχαχαχαχα!! Πλήρης οργάνωση!!
    Εντυπωσιακή η μικρή θεά!!
    Τι δώρο περιμένει άραγε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Μάνα:Δεν ξέρεις πόσο πολύ προσπαθώ να αποφεύγω τέτοιου είδους εκβιασμούς ακριβώς για να μην τους βρω μπροστά μου. Το θέμα είναι ότι τους βρίσκω τελικά και δεν ξέρω πως να τους αντιμετωπίσω!
    @Raindrops:Κανονικά δεν πρέπει να πάρει τίποτα με τέτοια συμπεριφορά που μου ξεσήκωσε τώρα τελευταία! Άντε να ανοίξουν τα σχολεία να επανάλθει στους ρυθμούς της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαγισσούλα οι εκβιασμοί είναι αναπόφευκτοι. η μικρή μου ήταν 13 μηνών και ήθελε σούβλα τζαι πουρκούρι. η μεγάλη μου μέχρι πρόσφατα ζούσε με το τίποτε. έτυχε να την αφήσω νηστική ένα ολόκληρο απόγευμα δεν ζήτησε να φάει. το λίγο φαί που έτρωγε ήταν προϊόν εκβιασμού.
    το σημαντικό για μένα είναι να μην περιορίζεσαι στους εκβιασμούς ή τις απειλές. να εξηγείς, συνέχεια να εξηγείς γιατί το κάνεις. εγώ τουλάχιστον αυτό κάνω. προσπαθώ να τους εξηγώ γιατί είμαι αυστηρή, γιατί επιμένω σε κάποια πράγματα. ξέρω πως ακόμη και να μην τα καταλαβαίνουν όλα τώρα θα έρθει στιγμή που θα συνενοηθούμε. απλώς πρέπει να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις. a man has to do what a man has to do.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Μάνα συμφωνούμε απόλυτα. Και εγώ της ίδιας φιλοσοφίας είμαι,εξηγώ συνέχεια με την ελπίδα ότι σε ΚΑΠΟΙΑ φάση της ζωής της η συμπεριφορά της θα αποτελεί στάση ζωής και όχι προιόν εκβιασμού! Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Την τρελαίνεις στα φιλιά και τις αγκαλιές (χωρίς ζαχαρωτό, εννοείται) ή όχι? :-)

    Υ.Γ. Μήπως Hollywood?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Emperor: Φυσικά και την τρελλαίνω τέτοιος γλύκας που είναι!!( Μήπως για αυτό λες να με καβάλησε;)Το Hollywood πάλι πού κολλά;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κι εγώ το σκεφτόμουν και το οργάνωνα στο μυαλό μου το να φύγω, αλλά δεν το έκανα. Ευτυχώς έχω ακόμα καιρό μέχρι να γίνει ο γιος μου 5 χρονών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Σκουλουκούιν: Άν όντως είναι γονιδιακό το θέμα,υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το κληρονόμησε και ο γιος σου! Be aware of.. 5! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. θυμούμαι τζι εγώ επιχείρησα το που ήμουν μιτσιά, αλλά εσκόπευκα να φύω κρυφά να μεν με δουν - απλά δεν έξερα που να πάω τζι έτσι το σχέδιο μου εγκαταλείφθηκε νωρίς νωρίς

    άψογη η κόρη σου πάντως, οργανωμένα πράματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή